Dankbaar om nog in leven en nuchter te zijn.

Ik ben Tonny en alcoholist

 Ik ben ook een verslaafde. Als ik nog een keer meer seks had toen ik dronk, dan was ik ook een seksverslaafde geweest.

Hier is het hoe het allemaal begon.

Ik groeide op in een landelijk gebied en was de jongste van zeven kinderen. Vader en moeder dronken niet. Ik kan me niet herinneren moeder ooit te hebben zien drinken maar vader deed het in zijn latere jaren.

Door op het land op te groeien was er niet veel te doen en ik sleet mijn tijd dan maar met jagen en vissen, hing wat rond op de boerderij van mijn neef 's vader en ging 's zondags naar de kerk en in de week naar school
We waren arm en woonde in een huis met slecht drie kamers. Wij hadden ook geen badkamer in huis en de wc bevond zich buitenshuis, een deur met een hartje in en een plank met een gat.
Al jongen was ik een gelukkige kind en het leven scheen rooskleurig te zijn, tot ik de teenager jaren bereikte. Ik werd seksueel misbruikt door een oudere man gedurende 2 jaar die geen familielid was.
Ik had angst en was het niet meer waard om gelukkig te zijn of te worden geliefd. Ik dacht dat het mijn fout was en dat ik slecht was. Ik durfde het tegen niemand te vertellen.

Als jonge teenager, was ik een grote magere jongen, en durfde ook niet tegen meisjes spreken, ik had ook dat vreselijk gevoel van er niet bij te horen.

Op zeker dag  waren mijn neef en ik aan het zijn huis aan het doorzoeken en pikten elk een flesje bier uit zijn vaders koelkast.

Ik volgde gewoon de andere, met de bende mee gaan". Die prul smaakte verschrikkelijk.

Een slok of twee was al wat ik gedronken had. Slechts een paar manden later begon ik met een paar andere jongens uit te gaan en  's vrijdags 's avonds gingen naar het dorp en 's zaterdags naar de schaatsclub.  Wij gingen dan een tijdje schaatsen om daarna buiten rondtehangen met andere jongens. Wij dachten toen dat we straffe gasten waren. Op zekere nacht, mijn vrienden hadden een oudere vriend die een bak bier ging kopen. Ik dronk slechts 3 flesjes en kon me maar weinig meer herinneren wat er die nacht verder gebeurd was.

Hoofdzaak was dat ik dienacht  in de alcohol een nieuwe vriend gevonden had.... ik kreeg er een goed gevoelde van en ook het gevoel dat ik niet minder was als de anderen.

Als ik alcohol dronk was ik niet langer verlegen en angstig. Zo leerde ik mijn nieuwe vriend de alcohol kennen. Ik had veel plezier met het drinken en deed dit een lange tijd.

Het hielp me ook een paar gevangenissen te leren kennen.

De eerste keer dat ik begon te drinken begon op een vrijdagavond en 's zaterdagsnachts om zo langzaam  progressie te maken naar dinsdag en zondag en vervolgens alle dagen van de week.

Ik gebruikte ook andere drugs en in die tijd leek het alsof ik niet " high " genoeg kon worden. ik kon de realiteit niet ontvluchten hoeveel ik ook dronk of gebruikte. Ik deed dronken dingen waarvoor ik me, als ik eens wat nuchter was, schaamde.

Toen ik 25 jaar was,  had ik al meerdere keren in de gevangenis gezeten dan ik me kan herinneren, kreeg 12 jaar voorwaardelijk, kon geen vast werk behouden, maakte een grote geografische verandering door in de volgende stad te gaan wonen, juist om weer op een groep jongens te botsen zoals die, die ik juist achter had gelaten., belande weer in de gevangenis en in dezelfde vicieuze cirkel maar dan met andere gezichten.

Ik was weer beginnen drinken en was gedoemd om zo verder te leven.

Ik ontmoette in 1976, aan de kust, Sandra, een nette dame en het klikte onmiddellijk tussen ons. We wandelden die eerste nacht langs het strand  en ik wist dat ik in de problemen zat. Ze deed mijn een salto of twee maken. Zij was van Leuven en een goede ziel. Toen ze terug naar huis ging schreef ze mij en belde me regelmatig en nodigde me ook uit om een naar Leuven te komen.

Ik ging, zonder er twee keer over na  te denken. Ik stond op een dag al tussen 7 of 8 uur 's morgens bij haar aan de deur en haar schoonbroer liet me binnen en we wij begonnen te drinken. Hij  was mijn soort type. Zij had 3 mooie kleine dochtertjes.

Ik vond hen allen echt aardig en wou mijn leven verder met hun doorbrengen.

Ik was een onverantwoordelijk, onvolwassen klein kind met een drankprobleem en dat was niet goed. Ik wist zelfs niet hoe ik van een vrouw moest houden en met zo een dame moest omgaan.  Verhoudingen waren  mijn sterkste kant niet.

Ook het vinden van werk was een probleem en ik belde mijn oude werkgever en deze zei dat ik terug mocht komen en dat hij mij een job zou geven. 

Ik ging terug naar Leuven met de gedachte om Sandra en haar kinderen te halen. Maar drugs en alcohol lieten me weer alleen met die oude vrienden en met elk glas dat ik dronk werd Sandra  kleiner en bij de volgende pint groter en beter.  Ik probeerde  mijn schuldgevoel weg te drinken maar zoveel bier werd er niet gemaakt. Sandra en ik dreven van elkaar weg en ik verloor alle contact met haar en ik voelde mij daarover zo schuldig want ik hield van haar en ik wist niet hoe ik van haar moest houden.

Dat was 1976.

   In 1979, ontmoette ik een meisje ,18 jaar oud , uit een klein naburig dorp. 5 dagen later stierf mijn moeder tengevolge van kanker en liet een grote leemte in mijn leven die ik trachtte op te vullen met dat meisje. 6 maanden later waren Daniëlle en ik getrouwd. 

Ik dacht dat, als ik me ergens vestig en mijn best doe, alles wel in orde zou komen. En in het begin was dat ook zo maar ik probeerde ook om gecontroleerd te drinken. Ik wou ook nog een paar keer per jaar voor een paar dagen naar fuiven gaan.

De tijd verging en de fuiven waren nu elke maand, dan wekelijks.  In 1983, we hadden toen een één jarige baby, nam ik mijn vrouw en de baby mee naar haar moeder en zei dat ze daar kon blijven, ik gooide ze buiten want ik hield me ook bezig met andere vrouwen en drugs en alcohol waren mijn éérste bekommernis.

Zij begonnen me in de weg van mijn drinken te staan.

In 1987,  was ik minstens 5 keer per week dronken en ik dronk  tot het licht uitging. Ik spoot ook cocaïne, iets waarvan ik ooit gezegd had dat ik dit nooit zou doen.

Ik dacht dat als ik dood was, mijn vrouw en zoon veel beter af zouden zijn. Ik was weer ontslagen op mijn werk en kreeg in juli 1987 een PV van een politieagent op de autostrade en voelde me minder dan ik me ooit gevoeld had.

Ik beloofde mijn vrouw dat ik naar de volgende avond naar een AA vergaderingen zou gaan, maar toen het zo laat werd, trachtte ik om er vanonder te muizen, maar zij zorgde ervoor dat dit niet lukte.

Tijdens de vergadering zat ik daar en sommige dingen die er gezegd werden stonden mij helemaal niet aan en andere dan weer wel. Toen de vergadering bijna gedaan was, werden er een soort penningen uitgedeeld, ik kreeg er een witte en ik zweer dat ik die niet ben gaan halen maar iets nam me bij de kraag en tilde me op.  Ik ging de volgende dag naar een namiddag vergadering en ook naar de zondagavond vergadering. Ik had angst, ik moest gaan werken de volgende dag en voorbij al de café's gaan die op de weg naar huis lagen en ik kon er niet aan voorbij. Alsof zij een bijzondere macht op mij hadden.

Ik vroeg God om me te helpen thuis te geraken zonder die dag te hebben gedronken .

En hij deed het.

Het jaar daarop in AA, ik was regelmatig hervallen, ik probeerde de steun die ik kon vinden, buiten bier, alles, behalve met  het 12 stappen programma werken.

Mijn laatste dronken fuif was in juli 1988. De 6de augustus1988 nam ik mijn laatste witte penning op, schreef er de datum op en begon te luisteren naar mijn sponsor en deed wat hj zei. Ik begon me beter en beter te voelen, mijn vrouw haar leven werd aangenamer en het was alsof ik op een dag wakker werd en me niet kon herinneren wanneer ik nog een glas bier had gewild.!!

Ik was bezig met de derde stap en toen begon het leven.
 Ik moest  " alle concepten van  God, kerk en religieweg gooien " en van nul beginnen....

Toen ik had gedaan, bad ik met meer wil tot God die voor mij meer op een " vader " dan op een  " rechter " leek.
Ik had een hoop schuld en spijt , waarvan het meeste verdween door met de stappen te werken, die een deel van mijn dagelijks leven werden.
 

In 2002, na 14 jaar nuchterheid begon ik problemen te krijgen betreffende Daniëlle en de schuld uit het verleden voor de manier waarop ik haar en de dochters had behandeld. Ik  was rusteloos en kon moeilijk slapen.

Ik bad en sprak hierover met God en verschillende AA vrienden.

Ik begon, na 26 jaar, een zoektocht naar haar om me te verontschuldigen. 
Na 3 maanden zoeken vond ik haar. Ze stond me toe om me te verontschuldigen en we hadden een goed gesprek per telefoon, en eens goed geweend.

God heeft en verbroken vriendschap na 26 jaar hersteld.

Daniëlle was tot zover zeer verdraagzaam  en zij is een echte engel.

Daniëlle  is een  Al-Anon lid en ik  toon haar veel respect en dat is ook wat zij vandaag verdiend.
Ze is ook een grote dame, moeder en mijn beste vriend die alles weet  wat er van mij moet geweten zijn.

Ze zei, ik hield van je zoals je waart, zoals je bent vandaag en voor wie je morgen zou kunnen zijn!

Wat kan een dronkaard daarop zeggen??

Mijn leven zit vandaag vol mirakels. Het is niets dat ik deed maar de Hogere Macht - God, zoals ik hem zie en begrijp, werken met AA leden zoals jullie, dat heeft mijn leven gered, mijn huwelijk, familie.......

Daarvoor ben ik " DANKBAAR "

Mijn leven had een paar problemen, maar vandaag heb ik geen reden  meer om te gaan drinken.

AA heeft me laten kiezen.  Met dank aan AA!!!.
 Ik zie mijn leven vandaag als volgt:

IK BEN DE GELUKKGSTE LEVENDE MAN. IK HEB EEN HUIS. EEN GOEDE VROUW DANIËLLE EN 2 PRACHTIGE KINDEREN, JOHAN EN MELISSA, GOEDE AA VRIENDEN, MIJN GEZONDHEID EN VOORAL MIJN NUCHTERHEID WAT KAN EEN MENS MEER VERLANGEN.

 

Bedankt, Jos om dit op je site te mogen delen.

Dag per dag en stap per stap.

Tonny H.