Gelukkig nuchter

 

Ellendig moe was ik gestreden

In de bijna hopeloze strijd tegen hem.

 Nodig andere wegen moest ik betreden

Diep in mij zei me dat, een tedere stem.

 

Gelukkig kreeg ik toen de kracht

Om toe te geven aan dat innerlijk verlangen

Om anders te gaan leven en onverwacht

Voelde ik mij heel snel als bevangen

 

Door een heerlijk fijn en intens gevoel

 Dat zorgde voor een weldoende ommekeer.

Mijn doen en laten kreeg een ander doel.

 Het positieve kwam in mijn leven weer

 

Andere vrienden vond ik op mijn nieuwe weg.

Onvermoede dingen ontdekte ik in mij.

Stilaan kon ik weer met mijzelf overweg

En dat stemde mij tevreden en blij.

 

Nuchter, gelukkig is het al geruime tijd zo ver

En hoef ik die strijd niet meer te strijden.

Wat ik nu heb, leek destijds toch zo ver

 Maar de realiteit doet me nu verblijden

 Want gelukkig nuchter ben ik nu

Dank zei, ook een inbreng van U

 

Fons-12/06/2006