1 ste   S T A P

 WIJ ERKENNEN EN BESEFFEN DAT WIJ TEGENOVER DE  ALCOHOL MACHTELOOS      STAAN EN DAT WE ONS LEVEN  NIET MEER IN HANDEN HEBBEN

Iedereen heeft zo zijn eigen problemen en beperktheden en probeert ondanks alles er het beste van te maken.

Wij hoopten echter onze moeilijkheden beter aan te kunnen met… "alcohol".

Hierdoor voelden we ons aanvankelijk prettiger, zelfzekerder of meer ontspannen. We willen goed voor de dag komen, er BIJ horen.

Nu we reeds een hele periode alcohol gebruiken, ervaren we dat we niet meer "zonder" kunnen. We zijn als het ware "allergisch" aan de " alcohol ".

We hebben een onzichtbare en onduidelijke grensoverschreden.

Signalen hiervan zijn bij herhaling meer gebruiken dan voorgenomen, drang hebben om te drinken en drinken om problemen te verlichten.

Het oorspronkelijk gevoel van: "hé, zo gaat het beter, zo kan ik het aan" is nu een morele, geestelijke, maar ook een lichamelijk dwingende behoefte en verlangen geworden.

Ons lichaam vraagt om steeds meer om hetzelfde effect te bereiken, zodat we de hoeveelheid stapsgewijze verhogen zoals het ONS uitkomt.

Steeds sterker naar alcohol verlangen en zich eigenlijk niet meer prettig voelen zonder, wijst op een geestelijke afhankelijkheid. Dit overmatige gebruik en misbruik kunnen we niet blijven ontkennen en verheimelijken.

Zo geraakten we ongewild in een vicieuze cirkel en dit was en is toch niet de bedoeling. We willen er wel uitbreken, maar helaas blijft het bij pogingen en beloften. Wij ondervinden dat deze manier van leven ons figuurlijke huishouden, ons hele hebben en houden, onze levenswijze totaal beïnvloedt.

Een ander ziet dit ook en merkt onze verandering en onze onzekerheid. Men kan het wel niet altijd duiden, laat staan begrijpen. We willen leven als een "gewoon" iemand en die onmogelijkheid blokkeert ons totaal.

Onzekerheid, verwardheid en somberheid sluipen ons leven binnen, we geraken zelfs wat geïsoleerd. De realiteit kunnen we tijdelijk wegmoffelen maar dit blijft niet duren.

Deze afhankelijkheid en gewenning dragen ertoe bij dat wij er een probleem bij gecreëerd hebben.

Daarom zijn we naar hier gekomen : we willen terug greep op ons leven krijgen.

We zoeken hulp omdat we aanvoelen dat het zo niet meer verder kan.

We hoeven geen schuldgevoel te hebben, wel moeten we onszelf voor onze eigen verantwoordelijkheid plaatsen.

Wat willen we: zo doorgaan biedt geen oplossing, maar hoe dan wel ?

Daarom zoeken we hier hulp bij elkaar. Deze zaken vertellen alleen al is niet evident.

Professionele hulp ok. maar voelen zij echt aan wat wij meemaken ?

Hier vinden we lotgenoten om te begrijpen en te aanvaarden wat er gebeurd is of gebeurt.

Onze situatie is niet uitzichtloos als we écht willen aanpakken.

We staan er niet alleen voor, maar het is wel een keuze die wij zelf moeten maken.

Door hier te zijn hebben we het taboe doorbroken. Het is de aanzet om er zelf met de hulp van elkaar iets aan te doen.

Ons probleem wordt draaglijker nu we het met elkaar kunnen delen.