IK HAD BESLOTEN...
Ik had besloten om niet meer te beminnen -
voor liefde dacht ik mij immuun -
Maar koorts kwam toch weer in mijn zinnen
En sinds die dag is me geen rust gegund.
Ik kwam, ik zag en ik was overwonnen
al deed Gij niets voor die verovering
Ik dacht mezelve toch wat meer bezonnen
'k Kwam in de ban van Uw betovering.
Ik zal in hunkering, al bevend,
Nu verder door het leven gaan
Maar immer in mijn verder leven
zal treurnis in mijn vaandel staan.
Ik doe mijn best U lief te hebben
Zoals een vader of een oom,
En toch wil mij de lust niet ebben:
Ik hoor U kreunen in mijn droom...
Het is maar goed dat dromen niet onteren
En wat ik droom blijft altijd mijn geheim
Dat 'k U, in stilte, blijf begeren
Tot aan mijn laatste reis met Hein.
Devotie van mijn laatste jaren
en droombeeld van mijn laatste wens
Zo'n liefde heb ik nooit ervaren,
Ze overstijgt mijn enge grens.
Nooit zal mijn droom tot waarheid worden
Al blijft Gij 't eeuwig ideaal,
Tot ik, eenzaat der seniele horden,
Het sterven als een rust vertaal.
Fred, 1988