IK HAD BESLOTEN...

 Ik had besloten om niet meer te beminnen -

voor liefde dacht ik mij immuun -

Maar koorts kwam toch weer in mijn zinnen

 En sinds die dag is me geen rust gegund.

 

Ik kwam, ik zag en ik was overwonnen

al deed Gij niets voor die verovering

Ik dacht mezelve toch wat meer bezonnen

'k Kwam in de ban van Uw betovering.

 

Ik zal in hunkering, al bevend,

Nu verder door het leven gaan

Maar immer in mijn verder leven

zal treurnis in mijn vaandel staan.

 

Ik doe mijn best U lief te hebben

Zoals een vader of een oom,

En toch wil mij de lust niet ebben:

Ik hoor U kreunen in mijn droom...

 

Het is maar goed dat dromen niet onteren

En wat ik droom blijft altijd mijn geheim

Dat 'k U, in stilte, blijf begeren

Tot aan mijn laatste reis met Hein.

 

Devotie van mijn laatste jaren

en droombeeld van mijn laatste wens

  Zo'n liefde heb ik nooit ervaren,

Ze overstijgt mijn enge grens.

 

Nooit zal mijn droom tot waarheid worden

 Al blijft Gij 't eeuwig ideaal,

Tot ik, eenzaat der seniele horden,

Het sterven als een rust vertaal.

 

Fred, 1988