T I E N D E S T A P
ALERT BLIJVEN IS DE BOODSCHAP
We kennen nu onze zwakheden en begrijpen waar het fout liep. Niets echter is menselijker dan "vergeten".
Niemand is geboren om gedisciplineerd rond te lopen. Daarom is het goed om de "oranje" knipperlichten tijdig te herkennen.
Onszelf wat volgen, BEWUSTER leven dus.
Met gezonde zelfkritiek breekt je jezelf niet af en dit heeft niets te maken met een vorm van schuld- of minderwaardigheidsgevoel. Zichzelf rekenschap geven en relativeren leiden tot minder kritiek op anderen. Zo vermijden we ook onnodige spanningen en voor ons is dit niet te onderschatten.
Door deze nieuwe levenshouding komen wij terug in balans. Dit evenwicht laat ons niet alleen toe om moeilijke momenten te onderkennen. Het biedt ons ook de kans om hier tegenover een positief antwoord te plaatsen.
Onbewust vermijden wij aldus een terugkeer naar onze oude rituelen. Daarom is het aan te raden om opmerkzaam te blijven.
We trokken lessen uit ons "vorig leven" en aanzien dit nu als nieuwe uitdagingen. Dit is de ideale manier om voor eens en altijd komaf te maken met "vroeger".
Deze gezonde levensvisie geeft een goed gevoel en dit wordt ook een gewoonte.
Dit toegeven, zelfkennis dus, verdient alle respect en waardering. Dit is bepalend voor de kwaliteit van ons leven.
Het is echter een illusie ons voor te houden dat we nooit geen moeilijkheden meer zullen hebben.
Ons "mens-zijn" is een fenomeen dat voortdurend aan veranderingen onderhevig is. Dit is niet alleen boeiend maar ook een uitdaging. We ondervonden dat verantwoordelijkheden afschuiven en afhankelijkheid tot niets hebben geleid. De conclusie ligt voor hand.
Het is echter niet evident, vanzelfsprekend, laat staan altijd even gemakkelijk om nooit geen verontschuldigingen meer in te roepen.
Wel kunnen we ons door deze nieuwe levensstijl wapenen en een "terugkeer-naar-af" vermijden.
Leren leven met beperktheden – en die heeft iedereen - is een gave. Het geeft voldoening om ondanks onze tegenpolen, met het "leven-zoals-het-is" VRIJ om te gaan.
En VRIJ zijn is geen ijdel woord, het betekent NIET afhankelijk, en was dit niet de reden waarom wij hier kwamen ?
Je denkt misschien: "Waarom kom ik hier nog, nu kan ik het wel alleen aan" Hierin schuilt echter een niet denkbeeldig gevaar. Niets is wat het lijkt, ook ALERT BLIJVEN is niet vanzelfsprekend.
Iedereen maakt deze bedenking wel, maar misschien verlangen anderen ook naar je raad en morele hulp. Als het eens wat moeilijker gaat, dat je dingen anders zou willen of er onverwachte tegenvallers zijn; hier vind je een klankbord.
Dit werkt heilzaam maar is ook wederkerig. We hebben hier de kracht gevonden om terug fierheid over onszelf te verkrijgen, onszelf te herwaarderen.
En als er al eens ‘iets’ is - en wie heeft dat niet - hier kan je altijd je verhaal kwijt. Wat we hier doormaakten en deelden is op zijn minst gezegd een rijke en blijvende ervaring.
We weten nu wat verantwoordelijkheid is. Volharden is de boodschap.
Daarom is zelfonderzoek, het af en toe eens stilstaan bij onszelf én bij elkaar niet zinloos, integendeel ! De KRACHT van de groep is niet zomaar een zesletterwoord. Voor ons is het een alfabet.
Ons leven blijft onderhevig aan emoties en gevoelens. Laten we dus voorzichtig hiermee omspringen .