De haat kwam in mijn leefwereld in 1949.

 

Dit gaat niet over alcoholisme maar wel over HAAT. Of hoe men een kind een trauma kan bezorgen wardoor later toch naar de fles gegrepen wordt. Later, dan bedoel ik al vanaf de " tienerjaren" 

Ik ben blij dat ik via de site " ikdronk.be " van Jos dit met jullie mag delen.

Ik ben wel al 22 jaar nuchter maar van die haat geraak ik niet verlost.

Mijn vader was een radio en van TV hersteller. Het leger had hem tot  een radartechnicus opgeleid  tijdens Wereldoorlog II, en hij gebruikte die kennis daarna in zijn  burgerlijke leven.

Volgens mijn ouders, was Peoria een eerder somber en deprimerend gebied tegelijkertijd, en wij verhuisden naar het zuidelijke Californieë. Mijn  vroegste herinneringen zijn fragmenten, fragmenten van hier en daar .

Ik herinner me  dat , toen ik nog heel klein was, aan mijn vader vroeg of er een God was. Zijn antwoord was „ik gelooft in een " Hogere Macht “. Maar dat wil niet zeggen wij godsdienstige waren. In mijn heel vroege jaren, herinner ik me nu dat ik met mijn ouders eens in een "  kerk " en mis bijwoonde en zelfs dat ik op zondag naar de school ging.

 Maar mijn ouders hielden op met naar de kerk te gaan om redenen die ik nooit gekend heb . Ik herinner me wel het bijwonen van de school op zondag maar ik was zo jong  en ik kan me niet veel herinneren van wat dar gebeurde.

Ondanks hun occasioneel bijwonen van een kerkdienst, was het huiselijk milieu minder dan Goddelijk. Zoals in vele gezinnen was er ook bij ons een oorlog  tussen mamma en papa gaat (als u nog het geluk had om een papa te hebben) en ik werd een slachtoffer van die oorlog.

Op een morgen, ik was toen ongeveer 4 jaar oud, mijn jongere broer (3 jaar oud op dat ogenblik) en ik speelde met houten blokken in onze slaapkamer. Ik herinner het me vaag maar mamma en papa hadden gevochten.

Papa verliet het huis en mijn broer en ik bleven spelen met de houten blokken. Mamma kwam al schreeuwend de slaapkamer binnen „ik heb u toch gezegd niet met die blokken te spelen ".

Mijn broer zij  „lopen“ en wij rende allebei in verschillende delen van het huis. Mamma kreeg mijn broer in bergplaats te stekken en ik hoorde de slagen en zijn geschreeuw.

Dan volgde  er een sinistere stilte.

Ineens kwam zij haast  vliegend en koken woede de woonkamer in en nu is het uw beurt zij ze.

En, inderdaad, was het mijn beurt. Zij hield me vast met één arm en sloeg op me met volledige kracht toen ik naar haar gezicht keek.

En het was een blik van haat die ik daar zag en nooit zal vergeten. Aan de afstraffing kwam geen einde en telkens als zij me raakte begon mijn haat intenser te groeien.

Haar gezicht, vol haat werd voor altijd in mijn geheugen gebrand .

Eindelijk stopte ze dan met slaan  en ik kroop over de grond op zoek naar veiligheid en hulp, die er niet was. Die avond  kwam mijn vader naar huis. Mamma wachtte hem op bij de deur en zei:. "de kinderen zijn vandaag werkelijk stout geweest ".

Papa wees naar mijn slaapkamer en zei met luide  afkeurende  toon, „gaat naar uw kamer“.

Ik werd voor straf naar mijn kamer gestuurd.

En waarom????? omdat we met de blokken hadden gespeeld???????

In mijn kamer dacht ik aan de onrechtvaardigheid die gebeurde en ik werd vervuld met een verscheurende haat naar mijn vader toe.

In één dag had mamma me voorgesteld als onrechtvaardige, me met een geest van haat beladen en me tegen mijn papa opgezet.

De volgende dag werd ik wakker en kwam uit mijn kamer. Papa was op het werk. Mamma vroeg me of  ik braaf ging zijn en ik antwoordde „ja“.

Haar antwoord was „Ik dacht wel dat u dat zou zeggen ".

Dat was een slechtste tijd maar er waren nog anderen. 

Het is waar dat de weg van een kind bepalend is voor het man 's of vrouwenleven in hun latere jaren

 

Ik ben dank zij AA, zoals mijn mail vriend Jos,  nuchter geworden en ik weet dat ik ook met het AA programma van mijn haat zal verlost worden.

Jos, wij gaan ons niet laten kapot maken door onze haat gevoelens. AA ers doen dat niet, die werken eraan, ook al kan het lang duren maar zoals je zei:

In AA komt alles goed, als je maar geduld hebt "

Groeten aan alle bezoekers van je website

en de AA vrienden in Vlaams België

 

Mary - USA