Wij zijn niet Machteloos
Stap1: Wij aanvaarden dat wij machteloos over de alcohol waren, dat ons leven stuurloos was geworden.
„Wanneer zij u vertellen dat u machteloos bent, betekent dat enkel dat iemand anders de macht “ krijgt ".
A.A. De eerste Stap, waar van de mensen verondersteld wordt dat zij " toegeven“ „over alcohol“ machteloos te zijn, is een hoax.
(Hoax- in Engelstalige landen wordt het woord vrij algemeen voor allerlei bedrog en nep gebruikt. In feite wordt een grote groep mensen voor de gek gehouden. Veel gebruikt bij E- mails.)
De mensen zijn niet „machteloos“ over hun wensen om alcohol te drinken, sigaretten te roken , of drugs te nemen.
Is ziek zijn, je leven naar de knoppen geholpen te hebben door teveel te drinken, is dat ziek zijn. Het is „geen machteloosheid.“ Het hebben moeilijkheden met het ophouden van te maar dat is „geen machteloosheid“, het is het moeilijk hebben om op te houden met drinken. Zeggen dat door uw drinken uw leven werkelijk stuurloos is geworden betekent niet dat u er machteloos over bent.
Ophouden met kan moeilijk hard, en uiterst pijnlijk zijn, maar dat betekent niet dat het onmogelijk is, of niet dat u het niet kunt .
De „machteloze“ doctrine van Anonieme Alcoholisten is één van hun meest centrale godsdienstige geloven. Het is één van die punten waar AA radicaal van Christendom of een andere heersende godsdienst van de wereld, vertrekt en het bizarre koninkrijk van cultusgodsdienst ingaat. AA leert dat de mensen onbekwaam zijn om hun eigen leven te leiden en de controle van hun leven moeten overgeven aan de AA groep en een „Hogere Macht“ die hen zal controleren, en het ophouden voor hen doen.
Dus het echte doel van de Eerste Stap is de nieuwe leden voor te bereiden voor Stappen Twee & Drie , waar zij zullen bekennen dat zij geestesziek zijn en hun wil en hun leven aan de „zorg van God“ en de Anonieme Alcoholisten overgeven.
Één van de grootste problemen met het Twaalf Stappen programma is de geleerde hulpeloosheid die door de Eerste Stap wordt veroorzaakt, waar de mensen worden onderwezen om te bekennen dat zij „over alcohol.“ machteloos zijn. Dit brengt vele mensen ertoe om te geloven dat zodra zij één gedronken hebben, dat een volslagen instorting en een volledig verlies van zelfcontrole onvermijdelijk zijn.
De andere helft van Stap Één, welke zegt dat „ons leven stuurloos " was geworden, brengt sommige mensen ertoe om te geloven dat zij zelfs niet zouden moeten proberen om hun leven te beheren.
Stap Twee is even slecht: het leert mensen dat zij krankzinnig zijn, en dat slechts een Bovennatuurlijke Wezen hun geestelijke gezondheid kan herstellen - wat betekent dat zij hulpeloos zijn, en zij zichzelf niet kunnen genezen.
Dan leert Stap Drie een levensstijl van passieve afhankelijkheid, waar AA leden de controle van hun wil en hun leven over dragen aan de "zorg van God zoals zij hem begrijpen " en zij verwachten dat God hun leven gaat leiden en alle problemen voor hen en van hen zal oplossen…
Bill Wilson probeerde uit routine om het „machteloze“ idee en de ziektetheorie van alcoholisme aan te halen als excuus om zijn eigen vorig slecht gedrag te verklaren. Het officiële AA geschiedenisboek, " PASS IT ON “, vertelt hoe Bill Wilson gelukkig ontdekte dat de ziektetheorie van alcoholisme hem van zijn schuldgevoel verlichtte - het was toch niet echt zijn fout dat hij over alcoholisme machteloos was:
Bill luisterde, kwam in verrukking, toen Dr.Silkworth zijn theorie verklaarde. Voor het eerst in zijn leven, hoorde Bill over alcoholisme dat het niet te wijten was aan gebrek aan wilskracht of als een moreel tekort, maar als wettige ziekte.
Het was de theorie van Dr. Silkworth's - uniek in de tijd - dat het alcoholisme de combinatie van deze geheimzinnige geestelijke „allergie“ en de dwang was om te drinken; dat alcoholisme niet meer door wilskracht kon „worden verslagen“ dan tuberculose kon. Bill's opluchting was immens.
„PASS IT ON“: Het verhaal van Bill Wilson en hoe de AA boodschap zich over de wereld verspreide.
Auteurschap die wordt gecrediteerd aan „anoniem“, geschreven door AAWS personeel, pagina 102 .
Oh ja,dat verhaal is ongeloofwaardig, 't is enkel weer één van Bill's overdrijvingen . Het idee dat het alcoholisme een ziekte was was reeds alledaags en populair, en was dat al voor meer dan eeuw . Dr. Benjamin Rush ging het idee van alcoholisme als ziekte in 1784 in zijn onderzoek in de" Gevolgen van Vurige Geesten voor de Menselijke gedachten en het Lichaam ".
Het Leger des Heil, leerde dat het alcoholisme een ziekte was sinds 1890 .
De Oxford Groep leerde ons het zelfde in de jaren 1920 en - de jaren1930, en Bill Wilson was een lid van de Oxford Groep .
Beverly Nichols, die voor een tijdje een lid van de Oxford Groep was, en bekritiseerde het toen, beschreef hoe de juiste vrouw voor een Oxford Groep moest zijn en handelen “ absoluut grootmoedig en moet een alcoholische echtgenoot tolereren:
Absolute onzelfzuchtigheid
… een absoluut niet zelfzuchtige vrouw moet jaar in uit de kuren en het lastig vallen van een alcoholistverdragen Zij mag nooit ruw met hem zijn of protesteren wanneer hij haar gevoeligheden krenkt, haar kinderen angst aanjaagt en haar huis verandert in een krankzinnig asiel. , , , , haar geld vergokt in opstand komt. „Het is hij niet “ zij moet dan zeggen.
„Het is een ziekte.“
Alles wat ik nooit kon zijn, Beverly Nichols, pagina's 262-266. in het Big Book Bill Wilson w
Het was een opluchting om enigszins te leren dat in alcoholisten de wil ongelooflijk verzwakt is wanneer het over het bestrijden van alcoholische drank komt, niet vaak in andere opzichten sterk blijft. Mijn ongelooflijk gedrag in aanwezigheid van een wanhopige wens op te houden werd hierdoor verklaard. Mezelf begrijpend nu, ging ik met veel hoop vooruit. Drie of vier maanden hing de lat hoog. Ik ging regelmatig naar stad en verdiende zelfs wat geld. Dit was zeker het antwoord - " zelfkennis".
Maar dit was het niet, want de angstaanjagende dag kwam toen ik weer eens dronk.
Het grote Boek, 3de Uitgave, William G. Wilson, Hoofdstuk 1, het
„Verhaal van Bill W. " pagina 7.,
Waarom gedraagt hij zich zo? Als honderden ervaringen hem hebben aangetoond dat één drank een ander debacle met al zijn verwachtingen, van lijden en vernedering betekent, waarom drinkt hij dan die ene drank? Waarom kan hij niet op water blijven? Wat is van het gezond verstand geworden en kan de wil die hij soms respectvol nog in andere kwesties toont?
Het Big Book, 3de Uitgave, William G. Wilson, Hoofdstuk 2, „Er is een Oplossing“, pagina 22.
Andere verhalen in het " Big Book " verklaren:
Kijk hoe Bill Wilson probeerde om het onduidelijke denken en onverstandig gedrag met het bewijs van „machteloosheid“ te vergelijken. Dat is de propagandatruc van
" Valse Gelijkheid " enkel implicerend dat twee zeer verschillende zaken dezelfde zaak kunnen zijn. Het feit dat iemand zich op een onverstandige manier gedraagt - zelfs op een waanzinnig stomme manier - bewijst niet dat hij „over alcohol“ machteloos is. Noch bewijst het dat hij over zijn wens „machteloos“ is om alcohol te drinken en dronken te worden.
Andere verhalen in het Big Book verklaren:
Het hielp me veel om ervan overtuigd te worden dat het alcoholisme een ziekte was en geen morele kwestie dat als resultaat had dat ik door een dwang was gaan drinken, alhoewel ik me niet van die dwang tegelijkertijd bewust was geweest en die nuchterheid was geen kwestie van wilskracht
Het Big Book, 3de Uitgave, pagina 448.
In tegendeel, nuchterheid is zonder twijfel een zaak van wilskracht en zelfcontrole.
Niemand anders GAAT het stoppen met drinken voor u doen.
Niemand anders KAN het stoppen met drinken voor u doen.
Niemand anders GAAT uw hand elke dag vasthouden .
Ik herinnerde nu wat mijn alcoholische vrienden me hadden verteld, hoe zij voorspeld hadden dat ik een alcoholische geest had, dat de tijd en de plaats zou komen dat ik opnieuw zou drinken.
Goed, juist dat en nog meer gebeurde, voor wat ik van alcoholisme had geleerd paste dit voor mij helemaal niet. Ik wist van dat ogenblik dat ik een alcoholische geest had. Ik zag dat wilskracht en zelfkennis me niet zouden helpen in die vreemde geestelijke lege vlekken . Ik had nooit mensen kunnen begrijpen die zeiden dat een probleem hen hopeloos verslagen had. Toen wist ik het. Het was een het verpletteren slag.
Het Big Book 3de Uitgave, William G. Wilson, Hoofdstuk 3, meer over Alcoholisme, pagina's 41-42.
Die vrienden (eigenlijk, Bill Wilson en Dr. Bob Smith) „voorspelden“ dat alcoholisten zouden lijden aan „vreemde geestelijke lege vlekken“, waar het alcoholisme de controle over hun geest zou nemen en „ wilskracht en zelfkennis niet zou helpen,“ en zij zouden dronken zijn alvorens zij het zich realiseerden wat gebeurde. Dat is een grote verontschuldiging voor het hervallen wanneer iemand naar de drank hunkert, maar het is totaal onwaar.
Het is belachelijke pseudowetenschap.
ER IS GEEN LEGE VLEK, HELEMAAL NIET.
De mensen kunnen hun acties rationaliseren, of het gevaar minimaliseren voor een paar minuten, of allerlei stomme verontschuldigingen maken waarom het niet verkeerd is om dat eerste drankje te nemen, waarom het goed is om er enkel één (of twee, of drie te hebben…); zij kunnen soms zelfs weigeren om enkel over de negatieve gevolgen van het drinken te denken omdat zij werkelijk die drank willen, Maar er is geen lege vlek waar alcoholisch niet kan gezien worden dat hij doelbewust eentje drinkt omdat hij verkiest te drinken, en dat hij het vrijwillig slikt. Er is geen lege vlek waardoor hij geen keus heeft en zijn handen of zijn mond niet kan controleren.
Maar Bill Wilson drong erop aan dat er waren, en dat hij het niet kon verhelpen er ene te drinken wanneer hij er hunker naar kreeg. Bill was niet zot.
Bill Wilson verklaarde dat hij " machteloos " was over elke drang of het de hunker die hij ooit had, of het voor alcohol was, het hunkeren naar sigaretten, hebzucht voor geld, de wens voor zelfvergroting, de verleiding te liegen, of de drang om zijn vrouw Lois te bedriegen door het hebben van seks met alle vrij jonge vrouwen die naar de AA vergaderingen kwamen en naar hulp streefden.
Dat is een interessante verontschuldiging voor het bedriegen van uw vrouw, één van de nieuwere, maar het niet was.
Bill Wilson was doorgaans ontrouw aan de vrouw die werkte om hem vóór en na zijn nuchterheid te steunen. Hij vond de AA traditie van de "dertiende stap" uit de aantrekkelijke jonge vrouwen die naar AA kwamen om hulp te zoeken op alle gebieden te helpen.
Bill was zulk een buitensporige rokkenjager dat de andere oudere AA leden het
" Stichter Bewaking Comité ",oprichten met als taak om Bill Wilson altijd te volgen en op hem te letten, en een ontluiken seksuele verhoudingen met de vrij jonge leden te verbreken alvorens hij weer eens AA publiekelijk schade kon berokkende. Toen andere vroegere AA leden, zoals Tom Powers, die Bill hielp om zijn tweede boek te schrijven, Twaalf Stappen en Twaalf Tradities, Bill Wilson vertelden om met het rokkenjagen op te houden, zei Bill "Wenend" dat hij het niet kon opgeven.
Zo hoe was Bills' gedrag een voorbeeld van een leven "geleefd op een geestelijke basis“? Naast het feit dat hij seances hield en dan constant schijnheilig woorden zoals "God“, jammerde en " absolute zuiverheid "“, wat was er " geestelijk " aan William G. Wilson?
Europe SOS web site heeft een artikel waarin het " cult leaders " beschrijft als:
De leiders van de cultus zijn vaak charmerend, charismatische figuren met een intelligentie boven het gemiddelde. De „charismatische charmeur“ is één van hun persoonlijkheden - een pseudopersoonlijkheid.
Vele cultusleiders lijden aan " borderline" scheiden of veelvoudige persoonlijkheids- wanorde. De leden voelen zich geëerd om te worden gezien met en rond hen . Maar hun persoonlijkheid kan dramatisch onmiddellijk veranderen.
Cultusleiders zijn altijd zeer gestoorde individuen. Zij zijn gewoonlijk slachtoffers gedraaide vervolger, hebbend een geschiedenis van betrokkenheid in andere sociale, politieke of godsdienstige cultus en/of ondervindend de gevolgen van traumatische kinderjaren. Achter hun sterk en vertrouwelijk uiterlijk (pseudopersoonlijkheid) hebben zij hun leiderspositie nodig om een zeer breekbare betekenis van zelfwaarde, zelfrespect en zelfidentiteit te compenseren.
Niets zal hun visies, plannen, regelingen en zelfverheerlijking in de weg staan.
Zelfs het welzijn van hun partners of kinderen bevinden. Zij manipuleren de meningen van kwetsbare leden, persend geld en seksuele gunsten af en/of misbruiken hen psychologisch, fysisch en/of seksueel.
Dat klinkt voor een deel zoals Bill Wilson:
-
Bill Wilson was een charismatisch figuur met een intelligentie boven het gemiddelde.
-
Hij had een geschiedenis van betrokkenheid met een andere cultus, de Oxford Groep , alvorens hij zijn eigen cultus begon.
-
Hij was een slachtoffer vroegere onderdrukkende cultusleider.
Achter zijn „" sterke en zekere buitenkant " - pseudopersoonlijkheid“, was hij een zwakke, verwaande mens die kon verdragen dat zijn vrouw hem kritiseren. -
Hij had een uiterst breekbaar gevoel van zelfwaarde, en geraakte in een diepe, jarenlange verlammende depressies toen de dingen niet gingen volgens zijn manier.
-
En hij was geobsedeerd met zelfverheerlijking. Hij overdreef constant zijn verwezenlijkingen , en hij maakte lange verhalen waar hij eiste een succesvolle makelaar van Wall Street te zijn
-
Aan een conservatieve atheïst die opgeleid was op een moderne technische school
-
Aan de uitvinder van de beste behandeling van de wereld voor alcoholisme - een
prachtige nieuwe ontdekking die „waarschijnlijk één van de grootste medische en geestelijke ontwikkelingen van alle tijden.“ was -
Bill had er helemaal geen moeite om alle geld, alle vrouwen, en alle krediet en bekendheid voor zich te nemen , terwijl hij de andere AA leden aanmaande om anoniem te zijn en geen gedachten over winst van de vereniging te hebben , en "ophouden met zo egoïstisch zijn".
-
En Bill Wilson was zo charmant dat AA leden zich geëerd voelden alleen al om in zijn nabijheid te zijn.
Bovendien weergalmde Bill enkel de godsdienstige doctrine van Dr. Frank Nathan Daniel Buchman, die predikte dat iedereen in de wereld door zonde was verslagen, en er machteloos over was, en slechts gered worden kon door zijn wil en leven aan God over te geven en onder „God' s Controle“ te komen (wat werkelijk betekende, onder „Frank's Controle“ te komen ).
Bill' s handboek, hoofdstuk 7 van het Big Book, leert ons hoe een gevoel van hopeloosheid bij een nieuweling te veroorzaken:
Bill Wilson verving het woord „alcohol“ voor het woord „zonde“. Bill wilde dat alle alcoholisten zich hopeloos en machteloos over alcohol voelen zodat zij zouden wanhopen en zich aan de „zorg van God zoals wij Hem begrepen "zouden overgeven , wat werkelijk betekende, „Overgave aan de controle van uw sponsor en de groep van Anonieme Alcoholisten.“
Als u tevreden bent dat hij echte alcoholist is, begin te blijven stilstaan bij de hopeloze eigenschap van de ziekte. Toon hem, vanuit uw eigen ervaring, hoe de zonderlinge geestestoestand van die eerste drank het normaal functioneren van de wilmacht verhindert.
Het Big Book, 3de Uitgave, William G. Wilson, pagina 92
Misschien hebt u hem gestoord over de kwestie van alcoholisme . Dit is goed. Hoe hopelozer hij zich voelt hoe beter. Hij zal eerder uw suggesties volgen.
Het Big Book, 3de Uitgave, William G. Wilson, hoofdstuk 7, „Werken met anderen“, pagina 94.
-
Bill vervolgt:
Nog maal: de alcoholisch heeft op bepaalde ogenblikken geen efficiënte geestelijke defensie tegen de eerste drank. Behalve in een paar zeldzame gevallen, noch hij of noch een ander menselijk wezen kan zulk een defensie verstrekken. Zijn defensie moet van een Hogere Macht komen.
Het grote Boek, Hoofdstuk 3, William G. Wilson, meer over Alcoholisme, pagina 43.
Geen efficiënte geestelijke defensie? U moet enkel hopen dat één of andere geest, spook of Hogere Macht u van het drinken zullen houden? En dit is het programma waarvan de leden zeggen dat het beste programma is om van alcoholisme te herstellen in de wereld is?
Bill Wilson dacht zo:
Wij denken dat deze som van onze ervaringen iedereen zal helpen om alcoholisme beter te begrijpen. Velen begrijpen niet dat alcoholisme een zieke is. En bovendien, wij zijn zeker dat onze manier van leven zijn voordeel voor allen heeft.
Het Big Book, William G. Wilson, het Voorwoord aan de Eerste Uitgave, pagina XIII van de 3de uitgave.
Aha! Daar is het:
En bovendien, het echte doel van ons programma is iedereen in de wereld zover te krijgen om te leven volgens het godsdienstige programma van Buchman en Bill W.