HOPELOZE GEVALLEN

Waarom zijn er, bij de A.A.-ers "zogezegd" hopeloze gevallen ?

Teneinde verkeerde interpretaties recht te zetten, zie ik mij verplicht, mijn persoonlijke mening welke voortvloeit uit enkele jaren ervaring in A.A., te geven.

Bij de alcoholisten is een erg grote verscheidenheid waar te nemen, met een zelfde karaktertrek.

Het EERSTE GLAS is FATAAL of de alcohol allergie of overgevoeligheid blijft en is steeds aanwezig !

Waarom zijn er zogezegd hopeloze gevallen ?

Het WORDEN hopeloze gevallen, indien, zij het alcoholistische ziektebeeld, zoals het werkelijk is niet aanvaarden.

Diegenen die zich niet openstellen voor het groepsgeweten, welke plaats heeft in de vergaderingen, diegenen die zich te veel betrouwen op hun eigen, en van de A.A. alleen maar misbruik maken, in plaats van dankbaar gebruik te maken van de heilzame werking van het A.A. programma.

Het alcoholisme is zowel een ziekte van lichamelijke aard als een ziekte van de geest.

Het is dus vanzelfsprekend dat zowel de geest als het lichaam, verzorgd en behandeld worden.

Bij de meeste gaan de twee gepaard om tot herstel te komen.

Ik stel me dan de vraag :

Welke alcoholist kan voor zichzelf uitmaken of hij geen medische hulp nodig heeft ?

Of zijn lichamelijke toestand bekwaam is opdat de A.A. haar volle werking zou kunnen ontplooien ?

Laten wij aan Caesar geven, wat Caesar toekomt !

Hij die medische hulp nodig heeft, en deze niet aanvaardt noch toepast...ZAL... een hopeloos geval worden in A.A.

Het zal de dokter onmogelijk zijn, uitsluitend met de medische behandeling de alcoholist (zieke) tot herstel te brengen.

En even waar is het, dat sommigen, welke morele conflicten kennen, hun steun moeten zoeken bij een geestelijke raadgever...

Wat zijn we toch bevoorrecht ?

De drankzuchtige heeft alles ter beschikking in zijn groep : een dokter, een geestelijke raadgever en een bloeiende A.A. groepering !

Kan men nog spreken van hopeloze gevallen ?

JA : voor diegenen welke NIET WILLEN herstellen !

Jos P.  AA - 2007

  

-