DE BEREIDWILLIGHEID IS DE SLEUTEL

Iedere dag opnieuw ben ik bereid te kiezen voor een dag zonder alcohol, iedere dag opnieuw is er de bereidheid, (mijn leven aan een Hogere Macht, toe te vertrouwen, iedere dag zonder alcohol maakt me gewillig in het veranderen, opent nieuwe deuren naar een gelukkig en vooral stabiel nuchter leven.

De bereidwilligheid is de sleutel.

Om deze slogan beter te begrijpen is het nodig, voord voor woord na te gaan, welke krachten erin schuilgaan.  Men zou de nadruk kunnen leggen op het woord sleutel, anderzijds echter zouden we bereidwilligheid als voornaamste kunnen beschouwen in deze zin.

Persoonlijk ben ik meer voorstander van woord-voor-woord-ontleding, te beginnen bij bereid­willigheid. 

Ik vind er eerst en vooral bereidheid.

Bereidheid die me uit mijn trots en hoogmoed moet halen om vooral de eerste en de tweede stap te gaan doen.

Bereidheid ook, om me te laten bereiden, me te laten klaarstoven in AA tot een gelukkig nuchter mens.

Bereidheid,  me klein te maken voor mijn Hogere Macht, die me geestelijk gezond zal maken.

Bereidheid, die me de kans geeft, me te ontledigen van alle overbodige luxe, die me tot drinken verplichtte.

Het bereid zijn is in feite een zich passief opstellen, een onderdanig maken aan de groepsgeest, de AA-principes en de mensen die bereid zijn ons te helpen.

Een tweede deel omvat het willen of de gewilligheid, die weerom een hulp aanvaarden inhoudt, een klein maken en een troonsafstand vereist, willen of gewilligheid is actie, actief of passief, het maakt allemaal niet uit.

Laten we het over ons komen en ondervinden we de weldoende warmte van het AA gebeuren, of dragen we er zelf toe bij iemand positief te veranderen, het vloeit allemaal voort uit de actie  " bereidwilligheid,"

Bereidwillig zijn of bereidwillig aanvaarden, bereidwillig geven of zich bereidwillig maken.

Ten opzichte van AAers, de Hogere Macht, zichzelf, ten opzichte van iedere situatie in het leven, het is de sleutel tot een gelukkig leven. Niet omwille van prestige of volksverlakkerij, maar gewoon omwille van het gelukkig zijn alleen, wat nu het woord sleutel betreft, het is steeds van toepassing op dingen, toestanden, hindernissen die ontsloten worden.

Gesloten deuren in een mensenleven gaan open door middel van een sleutel. Gesloten deuren waren voor mij, alles wat met contacten te maken had.

Ik was het contact verloren met iedereen. Een eerste deur die openging, door men eigen bereidheid me te veranderen, was die van AA. Na een tijdje nuchter leven besefte ik dat bereidwilligheid een sleutel werd die op alle sloten past, een passe-partout bij wijze van spreken.

Eerst moest ik van mezelf bevrijd worden.

De boeien die de alcohol me aandeed moesten weg, de ivoren toren waarin ik ongenaakbaar was , afgebroken.

Bereidwilligheid is de sleutel tot de vrijheid.

Ik was een gevangene van de alcohol, opgesloten in de spiraal van zelfbeklag, drinken, dieper zakken.  Op het ogenblik dat de twaalfde stap bij me gezet werd, wist ik dat zij bereid waren te betalen met al hun inzet, om ook van mij een vrij man te maken.  Dat zij dit deden net de hulp van de Hogere Macht was me toen nog onbekend. Later meer daarover.

Bereidwilligheid is ook de sleutel tot de gastvrijheid.

Ik kan eindelijk, door zelf vrij te zijn, ook mijn gasten vrij laten in hun keuze, eerst en vooral, me te bezoeken wanneer zij dat wensen, en ook te gaan wanneer zij dat verlangen. Ik ben bereid me te schikken naar de vrijheid die anderen van mij verlangen.

Vrijheid van drankkeuze, vrijheid zich bij mij vrij te voelen.

Als ik nu over vrijheid en gastvrijheid spreek, dan roept dat een verhaaltje op over de mensen die in de jaren zestig een eerst maanlanding maakten.  Ze hadden zich van de aarde bevrijd om duizenden kilometers hoger hetzelfde te gaan doen dan dat ze hier deden, een wandeling maken.

Ik dacht toen dat dit vrijheid was, achter het stuur van men auto kruipen en naar Oostenrijk rijden.  Naar de Ardennen of in Oostende de bloempjes gaan buiten zetten, zag ik ook als vrijheid. Nu besef ik dat vrijheid meer is dan een stuk van de omgeving verplaatsen.

De maanreizigers hadden een stuk van de aarde meegenomen en liepen daar in hun eng pak, opgepompt net zuurstof, een sterk aardse omgeving, die ze zich op Cape Canaveral reeds eigen gekaakt hadden. Nu ja, van lopen of wandelen was eigenlijk geen sprake. Onnatuurlijk gestuntel en rare bokkensprongen. 

Eigenlijk hetzelfde als wat ik er onder mijn uitstapjes van maakte. Ongecontroleerd drinken deed me tijd en omgeving vergeten, om nog maar te zwijgen van de slaven, die ik maakte van de kelners, de kamermeisjes en iedereen die me verhinderde mezelf te zijn.

Onvrijheid dus.

Echte vrijheid is daarom voor mij; me aanpassen aan de situatie van het ogenblik, de omstandigheden, een volledig uitgaan naar een andere omgeving en me ermee te identificeren. Dit is belangrijk om de Hogere Macht te aanvaarden, een twaalfde stap te doen, kortom om gezond te overleven.

Bereidwilligheid is een sleutel die aanvaarden en aanvaarding mogelijk maakt.

Aanvaarden dat er voor mij een alcoholloos leven begint, na de laatste pint, aanvaarden dat een kracht groter dan ikzelf me geestelijk gezond kan en zal maken. De mensen  aanvaarden zoals ze zijn, met hun fouten en onhebbelijkheden. Ook met hun anders zijn.

De bereidheid te geven, te aanvaarden, te verdragen en lief te hebben reikt veel verder dan we durven denken.

Soms is het moeilijk, bereidheid te blijven opbrengen.

Neen nu maar je houding ten opzichte van kleurlingen of godsdienstig andersgezinde. Je houding tegenover mensen met ziekten, besmettelijk of niet, om van aids maar te zwijgen.

Discriminatie ten opzichte van mensen met voor ons abnormale seksuele neigingen, AA staat daarboven zal je zeggen, voor mij is het de moeite geweest er eens diep over te bezinnen.

Mijn slotsom is, dat de bereidheid te helpen, te dragen en lief te hebben, inderdaad geen onderscheid meer maakt.

Aanvaarden houdt ook in, dat ik weet dat ik nog steeds de vrije keuze heb, ook al beslis ik te stoppen

Aanvaarden dat anderen die keuze ook bezitten is er automatisch bij.

Heel dikwijls is het ook een aanvaarden, dat niet-alcoholisten me niet begrijpen.

Aanvaarden, dat hun uitingen ten opzichte van mij nogal eens kwetsend overkomen.

Aanvaarden dat ikzelf moet veranderen, ook al doet de partner dat niet.

Vanuit die aanvaarding groeit onvermijdelijk vergeving.

Bereidwilligheid is een sleutel die je leert groeien in een gezindheid die vergeving en vergiffenis inhoudt.

Toen ik nog dronk zat ik vol wrok tegenover men ex-vrouw. We leefden naast elkaar. Geen ruzie, zo erg was het niet, maar regelmatig werd ik op feestjes in de hoek gedrumd, ten voordele van haar flirtpartijtjes.   Jaloezie zou ik zeggen, maar toen ze met men vriend vertrok en nooit meer terugkwam, kon ik moeilijk meer geloven in die jaloezie van mij. Mijn houding ten opzichte van haar veranderde in haat, temeer daar ze ons kind ook meenam. Vroeger was men dochtertje de enige waarmee ik me gelukkig kon voelen, de avonden dat men ex-vrouw zogezegd naar haar naaiclub ging.

Tot twee, drie en vier uur 's morgens was geen rariteit.

Het aantal kilometers dat ik stiekem controleerde, wees duidelijk op ritten die veel en heel  veel verder voerden dan naar haar vriendin.  Eerlijk, hoewel ik het, ondervond in onze seksuele relatie, hoewel vreemden er me attent op  maakten dat ze me bedroog; ik hield van haar en durfde er niet over beginnen, uit angst haar definitief te verliezen.

Drinken deed ik echter wel, hoe langer hoe meer. Ik was verbitterd en voelde me ten stelligste benadeeld in mijn man zijn. Maar zweeg.

En ik dronk, bang dat ze me in de steek zou laten. Dat kwam echter sneller dan ik verwachtte, na een korte vakantie, zonder haar, vond ik het huis leeg.

Geen briefje, geen afscheid, niets, lucht. Een zware verstikkende lucht dis me de keel snoerde.

Ook een toestand die me aanzette opnieuw naar het glas te grijpen. Ik was namelijk een zestal weken droog, zonder AA welteverstaan.

Het halve flesje, dat ik al gedronken had, gaf ik over en het was meteen het laatste tot op heden.

Van de weinige dingen die ze me gelaten had, is er nog maar een, dat ik me duidelijk herinner, en van waaruit ik terug ben kunnen gaan leven, namelijk een bijbel.

Ik ben erin beginnen lezen en heb van daaruit de stap naar AA genomen.  Door alle AA-vergaderingen heen is dat men rode draad gebleven.  De vrijheid, die ik vond in Christus of mijn Hogere Macht en in AA, de vrijheid om te mogen dienen in alle nederigheid, heeft me leren vergeven.

Die vrijheid heeft me ook naar een nieuw, degelijk en sober leven gevoerd.

Samen met Rita, men tweede echtgenote.

Ik leerde radicaal breken met wat voorbij was, ik heb mijn ex-vrouw vergeven en hoop dat ze  gelukkig is, ik kan haar zien als de moeder van ons kind en voel me helemaal niet ongelukkig  of jaloers als ze het nu materieel blijkbaar beter kan dan ons.

Indien je je eigen leven gaat leiden in, dienstbaarheid aan anderen, komt automatisch de bereidwilligheid om eerlijk te zijn. Ten opzichte van jezelf, God en de anderen.

De eerlijkheid vraagt bezinning over " wie ben ik?' en " Waar ga ik naartoe?"  Om dat te weten moest ik voor mezelf gaan uitmaken wat in feite geluk is.

Eerst dacht, ik dat de auto waarin ik reed liefst groot, duur en opvallend noest zijn.  Men vrouw moest ook een pronkstuk wezen.

Een huis was niet genoeg, een villa beter, misschien wel met wat personeel.  Een mens moest kunnen dromen van rijkdom, en dat heette dan geluk.

Enkele van deze dromen waren reeds werkelijk, maar ik was niet gelukkig, integendeel.  Toen alle menselijk contact wegviel, bij die bewuste thuiskomst, en ik alleen was met mijn  bijbel en verder niks bijzonders, werd ik de rijkste man van de wereld.

Tenminste, zo zie ik het nu.

Die nacht heb ik de deur opengezet voor alles wat reeds zolang probeerde binnen te konen,  Ik heb me bereidwillig opengesteld voor God, die het zeker goed met me voorhad.  Ik ben dan maar huilend in slaap gevallen, me niet bewust van de geweldige kracht die  bereidwilligheid kan veroorzaken in iemands leven.

Steeds opnieuw, in iedere situatie kan alleen bereidwilligheid me er weer bovenop helpen.  Wat ik in alle anonimiteit vindt in AA is dan ook vertrouwen.  Ik kan onvoorwaardelijk van de ander zijn, als de bereidheid maar van mezelf uitgaat.

In vertrouwen vindt ik het woord "trouw" en "ver".

" Trouw " houdt een belofte in.

Geen alcohol meer wensen te gebruiken is de eerste belofte.

Niet op de vergaderingen alleen, ook niet als ik " ver " van mijn vrienden ben.

Een tweede belofte, die dan via de Hogere Macht naar mezelf en de anderen teruggaat, is een  verandering van leven.

Het opruimen van gemaakte puinhopen hoort daar natuurlijk ook bij. Evenzo een verandering van denken.

Weeral kont het eropaan, dit niet alleen te doen in gezelschap van AA - ers,  maar ook “ ver “ ervandaan, overal waar ik ben.

In alle eerlijkheid natuurlijk, want dat is de basis.  Ik ben met een ander leven begonnen op de dag dat ik AA heb leren kennen als een levenswijze.

Bereidheid was de sleutel om te beginnen.  Bereidheid is de sleutel om door te gaan.

En bereidheid is de sleutel om anderen te helpen vinden, wat ikzelf gevonden heb.

Beknopt wil ik nog benadrukken dat bereidwilligheid niet zomaar 'n sleutel is, maar de  Sleutel.

Bereidheid leidt in AA naar een gelukkig nuchter leven.

Een leven dat toegankelijk wordt voor ieder die zich bereid toont de twaalf slappen te lezen

en te beleven.  Iemand die de stappen beleeft, wordt gedragen, ver gedragen door zijn vrienden en vriendinnen  in AA.

Op een weg die regelrecht omhoog voert.  Hij of zij zal ook dragen, opdragen, verdragen door zijn of haar bereidheid.

Kan ik anders dan afsluiten met er nogmaals, met klem op te drukken, dat een nuchter leven  begint in bereidheid, groeit in openheid en straalt in nederigheid,

Een andere weg is er niet,

 Jan (R.I.P) - AA Gruitrode